Hoe het Allemaal begonnen is. 

 

Sinds mijn jeugd was ik altijd al geïnteresseerd in water en vissen. Dus het eerste wat er in mijn tuin kwam toen ik op mijzelf ging wonen was natuurlijk een vijvertje. Die van mijn vader was van beton, dus werd de mijne uiteraard ook van beton. Het had een barbapappa vorm, een rand voor waterplanten en een put van 1,2 meter diep.

Als goudvissen vijver voldeed hij prima. Ik had er veel plezier van en was er vaak te vinden.

Anderhalf jaar later kreeg ik van de vader van mijn buurman een Goudkarper ( 25cm). Dit was een grote vis vergeleken met de goudvissen en goudwindes. Al snel werd mijn water wat donkerder, maar dit had ik al verwacht, want na het lezen van wat boeken wist ik dat karpers wroeten in de grond. Ook mijn waterpest had het zwaar te verduren.

In de zomer dus maar snel de vijver groter maken, en een filtertje aanschaffen. Toen waren er veel van die tonnetjes te koop. Ik wilde er een die buiten de vijver stond, want het water volume moest voor de vissen gereserveerd worden.

Het achterbuur meisje van toen (4 jaar) kwam af en toe op bezoek en noemde alles kobus, want zo hete haar knuffel. Mijn goudkarper kreeg dus al snel de naam “Kobus” toe gewezen.

Kobus bleek een zeer vriendelijk en makke vis te zijn, die al snel de knuffel van de vijver werd. 

De interesse voor karpers was geboren. In de lokale dierenzaak waren op een dag 3 koikarpers te koop. Dit bleken dus ook karpers te zijn, maar van Japanse afkomst. Ze waren 3 voor  25 gulden en 15 cm groot. Een wit met zwart, een oranje en een wit met oranje. Ik vond dit gave vissen, dus snel gekocht en in de vijver geplaatst.

Ik wilde toch wel meer van deze vissen weten, dus ben ik op zoek gegaan naar wat lectuur. Nu kwam ik toch wel in de ban van deze Japanse karpers. Het bleken “KOI” te wezen. En ik had dus een Bekko, een Orenji Ogon en een Kohaku gekocht. Dit vond ik toen te moeilijke namen en heb toen maar wat meer Hollandse namen aan de 3 koi gegeven.

De Bekko werd vlekje, de Orenji Ogon werd Cindy ( van Cindy Crawfort, ze had namelijk een klein zwart vlekje op haar zij) en de Kohaku werd Bea, want zij zag er toch wel statig uit. p.s. Ik wist toen niet wie man en wie vrouw was!

Het nadeel van de betonnen(cement) vijver was dat hij elk voorjaar zo lek was als een mandje. Wat wil je 5 cm cement met kippengaas. Verschillende merken coating hebben de revue gepasseerd. Zelfs bitumen is uitgeprobeerd, maar hij bleef lek. Helder had ik hem wel en kon in ieder geval van mijn vissen genieten.

Het moment was aangebroken om een huis te kopen. Dit hoefde geen mooi of groot huis te wezen, maar de tuin moest wel groot zijn. Dit is ons dan ook aardig gelukt, midden in het centrum toch een oppervlakte van 419m² kunnen bemachtigen. Snel een gat in de tuin gegraven en plastiek er in want de verhuizing moest in 1 week geregeld zijn. Op 70cm diepte stuiten we op een betonnen vloer. Dit was een tegenvaller, maar de oplossing kwam in de vorm van een muurtje, waardoor toch een diepte van 1 meter bereikt kon worden. Alle vijver boeken spraken over minimaal 80cm diep dus ik zat wel goed! Wist ik veel. Later leerde ik dat dit toch niet echt goed was voor mijn vissen. Maar de vissen konden in ieder geval verhuist worden, en in het voorjaar bouw ik dan wel een echte vijver. Nou dit ging dus mooi niet door. Ik moest dat wat ik had maar proberen mooi te maken. Dit lukte aardig, maar nog steeds uitgaande van de normale vijver technieken. Zelf een filter maken van een PVC waterleiding van 50cm doorsnede, een beregening pomp zelfaanzuigend buiten de vijver, een regenton als vortex en een UV-lamp voor de algen.. Mijn slimste (althans dat dacht ik toen) uitvinding was door in mijn plantenbakken de aanvoer van mijn filters te plaatsen. Ik dacht een planten filter gemaakt te hebben.

 Onderin zwemt Kobus

Cindy

Via een poster van de Nishikigoi vereniging over de Beurs te Arcen kwam ik in aanraking met de koi vereniging. Dit was denk ik één van mijn beste beslissingen. Hier kwam een grote bron van kennis vrij. Een lid van de vereniging vertelde mij dat ik binnen 2 jaar problemen zou krijgen vanwege mijn mooie planten filter. Ik dacht bij mij zelf “ja ja. Dit is toch perfect voor mijn Nitraat????????”

Van deze installatie heb ik dus twee jaar plezier gehad, en toen begon de ellende. Al mijn vissen werden een voor een ziek, en het lastigste was dat ze allemaal wat anders hadden.

Vlekje zag er het ergst uit. Ik kon een bak van 500 liter krijgen, waar ik vlekje in apart gezet heb. Na wat advies in gewonnen te hebben heb ik ook een medicijn aan het water toegevoegd. Ik kon toen niemand vinden die microscopisch onderzoek kon verrichten, dus op goed geluk en een stukje gezond redeneren maar behandelen. De ene na de andere vis viel dood van z’n stokje, maar vlekje bleef leven. Ik had grondwater, welke ik niet meer vertrouwde , maar na onderzoek bleek dit prima in orde. Toen wist ik het even niet meer……………………………………….

Bij een zwembaden handelaar kon ik een zwembad kopen van 3 kuub, en daar heb ik het restant van mijn vissen in gedaan. Kobus Cindy en Bea waren nog van de partij, maar waren zeer verzwakt. Elke dag meet ik alle waarden van het zwembad. PH, GH, KH, AH, NI en Na. Ook de oude filter installatie gesloopt om hem op het zwembad te kunnen plaatsen. De Nitraat was binnen 2 dagen al op de top van z’n waarde meer dan 200. Snel water verversen, maar weer binnen 2 dagen op rampzalige waarden. Weer water verversen, en op dat moment viel het Nishikigoi magazine door de bus.

Na het water verversen het koi-blad lezen, en wat lees ik daar. Het blauwe folie van de zwembaden is giftig voor vissen. Ik dacht dat ik gek werd. Snel vijverplastic kopen, en dat in het zwembad. Nu brak er een periode van rust aan en ik was in staat de waterwaarden stabiel te houden. Maar de vissen waren zeer gestrest. Kobus heeft me ook meer dan een jaar niet aangekeken.

Het plan was nu geboren om dan toch maar een echte kooivijver te bouwen, maar eerst moest de oude tijdelijke gesloopt worden. Daar kwam ik ook achter de oorzaak van de ramp. Dat leuke planten filter die ik had gemaakt bleek helemaal verzadigd te zijn met vuil. Wat een stank kwam daar uit. De vissen zijn dus verzwakt door Nitriet/Ammonia. Dit verklaart ook waarom ze verschillende ziektes hadden. Op dat moment dacht ik terug aan die ene man die mij al had verteld dat ellende mij boven het hoofd hing. Had hij mij maar wat beter ingelicht.

Door zo een planten filter voor je filter installatie te plaatsen ga je vuil water gelijk door een medium jagen, met het gevolg dat dit langzaam dicht slibt met voer, poep en wat dan niet voor ellende. Een planten filter is niet iets wat je makkelijk schoon maakt, dus bij verzadiging, wat je niet in de gaten hebt, creëer je een bron van ellende waarvan de gevolgen niet te overzien zijn.!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Er waren nog maar 5 vissen overgebleven. Gelukkig wel de grote jongens.

Kobus, Vlekje, Patric, Pascual en Cindy.

Vanwege Kobus ben ik weer aan een nieuwe vijver begonnen, want deze jongen wilde ik echt niet kwijt.

Nu is de nieuwe vijver aan de beurt. 

Doorgaan met  “Het bouwen van mijn 25 kuub koi vijver“